چطور از توقعات بیش از حد در رابطههای عاشقانه جلوگیری کنیم؟
روابط عاشقانه میپردازیم.
- 💥
خودآگاهی:
ابتدا نیازها و خواستههای خود را به خوبی بشناسید. آیا این نیازها واقعبینانه هستند؟ آیا توقع دارید شریکتان جای خالی چیزهایی را در زندگیتان پر کند که مسئولیت پر کردن آنها بر عهده خودتان است؟ - 💥
ارتباط باز و با صداقت:
در مورد انتظارات خود با شریک عاطفیتان صحبت کنید. به او اجازه دهید بداند چه چیزهایی برای شما مهم است و در مقابل، به حرفهای او هم گوش دهید. - 💥
پذیرش تفاوتها:
هیچ دو نفری کاملاً شبیه هم نیستند. تفاوتهای شریکتان را بپذیرید و سعی نکنید او را به فردی تبدیل کنید که نیست. - 💥
تمرکز بر نکات مثبت:
به جای تمرکز بر کمبودها و نقصها، به نکات مثبت رابطه و ویژگیهای خوب شریکتان توجه کنید. - 💥
قدردانی:
از کارهای کوچکی که شریکتان برایتان انجام میدهد قدردانی کنید. این قدردانی باعث میشود او احساس ارزشمند بودن کند و انگیزه بیشتری برای تلاش در رابطه داشته باشد. - 💥
تعیین مرزها:
مرزهای شخصی خود را مشخص کنید و اجازه ندهید کسی از آنها عبور کند. این مرزها شامل مواردی مانند حریم خصوصی، زمان شخصی و عقاید شخصی میشوند. - 💥
مسئولیتپذیری:
مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرید و از عذرخواهی کردن نترسید. این کار به شریکتان نشان میدهد که به او احترام میگذارید و برای رابطهتان ارزش قائل هستید. - 💥
بخشش:
هیچ کسی کامل نیست و همه اشتباه میکنند. یاد بگیرید که شریکتان را ببخشید و از کینهتوزی دوری کنید. - 💥
توجه به سلامت روان:
از سلامت روان خود مراقبت کنید. اگر احساس میکنید نیاز به کمک دارید، از یک متخصص کمک بگیرید. - 💥
استقلال:
وابسته به شریک عاطفی خود نباشید. به فعالیتها و سرگرمیهای مورد علاقه خود ادامه دهید و با دوستان و خانواده خود وقت بگذرانید.
کلید اصلی در مدیریت توقعات، واقعبینی و درک این موضوع است که هیچ فردی نمیتواند تمام نیازهای شما را به طور کامل برآورده کند. به جای تمرکز بر آنچه که ندارید، بر داشتههایتان تمرکز کنید و از لحظات با هم بودن لذت ببرید.
1. خودآگاهی و شناخت نیازهای واقعی:
اولین قدم برای مدیریت توقعات، شناخت دقیق نیازهای خودتان است. چه چیزهایی برای شما در یک رابطه مهم هستند؟ به دنبال چه نوع حمایتی هستید؟ با شناخت این موارد، میتوانید راحتتر توقعات واقعبینانهتری داشته باشید. به این فکر کنید که آیا نیازهای شما بر اساس واقعیت هستند یا تحت تأثیر فیلمها، سریالها و کاملا مطلوبهای غیرواقعی شکل گرفتهاند. در ضمن، به این موضوع توجه کنید که نیازهای شما ممکن است در طول زمان تغییر کنند. باید به طور مداوم با خودتان صادق باشید و نیازهایتان را ارزیابی کنید. به دنبال الگوهای رفتاری خود باشید. آیا تمایل دارید همیشه از دیگران انتظار کمک و حمایت داشته باشید؟سعی کنید تفاوت بین نیازهای ضروری و خواستههای جانبی را تشخیص دهید. خودآگاهی کلید داشتن روابط سالم و پایدار است.
2. ارتباط باز و با صداقت با طرف مقابل:
مهمترین عامل برای جلوگیری از توقعات بیجا، صحبت کردن است.نیازها، خواستهها و انتظارات خود را به طور واضح و با صداقت با شریک زندگیتان در میان بگذارید.از زبان “من” استفاده کنید و احساسات خود را بیان کنید، نه اینکه فقط به انتقاد بپردازید.مثلا به جای اینکه بگویید “تو هیچ وقت به حرفهای من گوش نمیدهی”، بگویید “وقتی حس میکنم حرفهایم شنیده نمیشوند، ناراحت میشوم”.به صحبتهای طرف مقابل هم با دقت گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید.همدلی و درک متقابل، پایههای یک رابطه سالم را تشکیل میدهند.
در مورد انتظارات خود از آینده رابطه نیز صحبت کنید.
آیا هر دو طرف در مورد اهداف بلندمدت همنظر هستید؟از پرسیدن سؤالات باز نترسید.سؤالاتی که پاسخ “بله” یا “خیر” ندارند، میتوانند گفتگوهای عمیقتری را ایجاد کنند.سعی کنید در فضایی آرام و بدون تنش، با یکدیگر صحبت کنید.
3. پذیرش تفاوتها:
هیچ دو نفری کاملاً شبیه به هم نیستند. پذیرش این واقعیت که طرف مقابل شما با شما تفاوتهایی دارد، برای داشتن یک رابطه سالم ضروری است. به جای اینکه سعی کنید طرف مقابل را تغییر دهید، سعی کنید تفاوتهای او را درک کنید و به آنها احترام بگذارید. هر فردی نقاط قوت و ضعف خود را دارد. به این فکر کنید که چه چیزهایی در طرف مقابل شما برایتان جذاب است و چه چیزهایی را میتوانید بپذیرید. گاهی اوقات، تفاوتها میتوانند رابطه را جذابتر و پویاتر کنند. سعی کنید به جای تمرکز بر تفاوتها، بر نقاط مشترک خود تمرکز کنید. پذیرش تفاوتها به معنای پذیرش فرد مقابل به عنوان یک انسان کامل و مستقل است.
4. مدیریت انتظارات غیرواقعی:
رسانهها، فیلمها و سریالها اغلب تصویری کاملا مطلوب از روابط عاشقانه ارائه میدهند که با واقعیت فاصله زیادی دارد. از این تصاویر غیرواقعی دوری کنید و انتظارات خود را بر اساس واقعیت بنا کنید. هیچ رابطهای بدون مشکل و چالش نیست. مهم این است که چگونه با این مشکلات روبرو شوید و آنها را حل کنید. به این فکر کنید که چه انتظاراتی از طرف مقابل دارید و آیا این انتظارات واقعبینانه هستند یا خیر. از مقایسه رابطه خود با روابط دیگران خودداری کنید. هر رابطهای منحصر به فرد است. سعی کنید در مورد انتظارات خود با دوستان و خانواده خود صحبت کنید و نظر آنها را بپرسید. انتظارات غیرواقعی میتوانند به مرور زمان به نارضایتی و ناامیدی در رابطه منجر شوند.
5. تمرکز بر تلاشهای کوچک و قدردانی از آنها:
به جای اینکه فقط به دنبال کارهای بزرگ و چشمگیر باشید، به تلاشهای کوچک و روزمره طرف مقابل توجه کنید و از آنها قدردانی کنید. یک پیام کوتاه، یک تماس تلفنی یا یک کمک کوچک در انجام کارهای خانه، همگی نشانههایی از عشق و توجه هستند. قدردانی کردن از طرف مقابل، او را تشویق میکند تا به تلاشهای خود ادامه دهد. 
از گفتن “متشکرم” نترسید!به دنبال فرصتهایی برای قدردانی کردن از طرف مقابل باشید. قدردانی، رابطه را مثبتتر و صمیمیتر میکند. حتی یک لبخند و یک نگاه محبتآمیز هم میتواند نشاندهنده قدردانی شما باشد.
6. تعیین مرزهای مشخص:
داشتن مرزهای مشخص در یک رابطه، برای حفظ سلامت روانی و عاطفی هر دو طرف ضروری است. این مرزها میتوانند شامل حریم خصوصی، زمان شخصی، و نحوه برخورد با یکدیگر باشند. به طور واضح به طرف مقابل بگویید که چه چیزهایی برای شما قابل قبول هستند و چه چیزهایی را نمیتوانید تحمل کنید. به مرزهای طرف مقابل هم احترام بگذارید و آنها را نقض نکنید. تعیین مرزها به معنای کنترل کردن طرف مقابل نیست، بلکه به معنای احترام گذاشتن به خود و اوست. مرزهای سالم، رابطه را قویتر و پایدارتر میکنند. از تعیین مرزها نترسید، حتی اگر باعث ایجاد ناراحتی موقت شود.
7. بخشش و گذشت:
هیچ کس کامل نیست و همه اشتباه میکنند. بخشش و گذشت، یکی از مهمترین عوامل برای حفظ یک رابطه سالم و پایدار است. به جای اینکه کینهها را در دل نگه دارید، سعی کنید اشتباهات طرف مقابل را ببخشید و از آنها عبور کنید. البته، بخشش به معنای نادیده گرفتن اشتباهات نیست، بلکه به معنای رها کردن خشم و ناراحتی و تلاش برای حرکت به جلو است. سعی کنید دلایل اشتباهات طرف مقابل را درک کنید و به او فرصت جبران بدهید. بخشیدن، نشاندهنده قدرت و بلوغ شماست.
8. حفظ استقلال فردی:
حتی در یک رابطه عاشقانه، حفظ استقلال فردی بسیار مهم است. هر فردی باید علایق، سرگرمیها و دوستان خود را داشته باشد. به جای اینکه تمام وقت خود را با طرف مقابل بگذرانید، به فعالیتهایی که به آنها علاقه دارید نیز بپردازید. سعی کنید به یکدیگر فضای شخصی بدهید. حفظ استقلال فردی، رابطه را جذابتر و پویاتر میکند. وابستگی بیش از حد، میتواند به مرور زمان رابطه را خفه کند.
9. تمرکز بر جنبههای مثبت رابطه:
به دنبال فرصتهایی برای شاد بودن و لذت بردن از کنار هم بودن باشید.
یادمه اوایل رابطه با همسرم مدام دلخور میشدیم چون من انتظار داشتم مثل فیلمها هر شب برنامه ویژه داشته باشیم یا هر روز هدیه بگیرم. خیلی طول کشید تا بفهمم این توقعات غیرواقعیه. حالا یاد گرفتم به چیزهای کوچیک توجه کنم. همین که صبح قهوه دم میکنه یا شب باهم پیادهروی میکنیم برام کافیست.
یه چیز دیگه که فهمیدم اینه که نباید توقع داشته باشیم طرف مقابل ذهنخوان باشه. اگه از چیزی ناراحت هستیم باید رک بگیم نه اینکه منتظر بمونیم خودش بفهمه. اینطوری خیلی از بحثها پیشگیری میشه.
چیزی که خیلی کمکم کرد این بود که هر ماه یه جلسه داریم که هرکی توقعاتش رو میگه و درباره احساساتش حرف میزنه. اینطوری همیشه در جریان هستیم که از هم چه انتظاراتی داریم.